Adam, diğer Adama...



bu da yazımızla alakasız yakışıklı :)

Ritmik bozgunlara uğramış kalp odacıklarında
solunum yetersizliğinden an be an ölen düşsel yan(ı)lışlarını
şaşaalı cenaze törenleriyle gömüyordu adam
ruhunun keşmekeş ütopyasına ...


gitmeliydi adam
ki gitmek için kalmıştı

usunun her köşesinde
arsız tebessümlerle bezenmiş
boylu boyunca uzanan gerçeklerin üzerini
özenle seçtiği yalanlarla örttü diğer adam
ölüme dudak payı bırakmışken zaman
ektiği hayallerden gerçek biçemezdi



uzun cümleler paslı makas darbeleriyle kesiyordu aşkın gitmelere yenik düşen ömrünü
dil altına yerleştirdi diğer adam dudak ucuna gelen çıplak kelimeleri
susuyordu
konuşsaydı mutlak bir ölüm çınlayacaktı lal olmuş hücrelerinde
ölümü içine kustu diğer adam
ve sustu

aşkın mağrur infazına tanıklık ediyordu gece
gece yıl(dız)ların saydıkça kanatan sivri köşelerini saklıyordu karanlığında
gece (d)okunuyordu ebruli bir ayrılığın her zerresine
tende sızı oluyordu gece,
(ç)özümlenmeyi bekleyen acı bir denklemken adamın parmak uçlarında.

dudağının kenarında kalan tirada zehir zemberek bir dille dokunuyordu adam;



ayrılık; iki ucu keskin bıçak
yırtıyordu güne doğdukça tan yerini
(k)an kaybediyordu aşk oluk oluk
adam gitme diyordu diğer adama

ben ölmeden ölme.

Kıskanarak izlerken Tanrı aç biilaç;
yitik gölgesini atıp sırtına adam
ayaküstü sevişmelerde ruhunu teslim etti diğer adama
huzur içinde uyuyabilirdi artık yalnızlığa


bir elveda cümlesinin kıyısından aşağı bıraktı diğer adam kendini
ve bu yüzden hiçbir vedaya el süremedi

adam gitti
diğer adam öldü
gökten üç nokta düştü
yakışmadı hiçbir aşkın sonuna ( ... )

son kez yazgının deklanşörüne basıyordu Tanrı,
gözlerde aynı hüzün, iki ayrı coğrafyada...

 

DipNot: Şiir diye niyetlendim değişik bir şey çıkardım. Vücudumun ve kafamın yorgunluğu kalemime yansıdı. Burada ne zamandır mısralarımı paylaşmıyordum. Hoşuma giden bir kaç cümleme tanık olunca kendimi tutamadım yayınlıyayım dedim umarım beğenir ve anlayabilirsiniz. İyi okumalar canlarım... Daha iyilerine hep birlikte :)