Aşık olmaktan değil, terk edilme duygusundan yaşamı
doyasıya yaşamaktan korktuğun için her zaman yalnız ve yorgunsun. Yani sürekli
kendini avutup yalnız kalarak sen kazandın. Peki ya seni kaybedenler? Neden bir
kez olsun şansını denemez ve neden bir kez olsun bakmak ve görmek arasındaki
farkı çok geç anlar insanlar?
Görüyorum ki bizler küçük bir kar tanesinin içinde
yaşıyoruz. Kristalize olmuş bu kar tanesinin içinde herkes bir yana koşturuyor.
Herkesin amaçları, gidilmek istenen yolları çok farklı ve belki de bu yüzden
bizler gökten inen kar taneleri gibi birbirimizle hiç temasa geçmeden o kadar
yolu tek başımıza alabiliyoruz. Bu gerçekten bir mucize. Aynı amaç için
yaşıyoruz, ama bu gerçeği kabul etmeden hep farklı yerlere dağılıp, birbirimizi
görmezden geliyoruz. Peki, ama biz kimden ve neden kaçıyoruz?
Hayatta her şeyi erteleyip o kadar koşuşturmamıza rağmen sürekli bir yerlere geç kalıyoruz.
Gidip görülmesi gereken yerlere,
Tadılması gereken yemeklere,
Çekilmesi gereken fotoğraflara,
Tutulması gereken
sözlere,
Yaşanması gereken aşk ve ayrılıklara,
kırılmaması gereken hayallere, nedenini bilmeden sürekli geç
kalıyoruz. Dilimizden düşmeyen, “pişmanım, keşke zamanı geri alabilsem, aslında
böyle olsaydı ben de yapardım” sözleriyle kendimizi her zaman yaptığımız gibi
en saf ve salak hâlimizle kandırıyoruz.
Hepimiz çok hastayız, fakat ilginç olan aynı zamanda hepimiz doktoruz da. İşte bu yüzden kendimize deva bulamıyoruz. Çünkü biz deva aramıyor, yaşam denen hastalığı tanımlamaya çalışıyoruz. Biraz olsun arkadaşlığı, yoldaşlığı, kardeşliği, barışı, sevgiyi, telaşı, aşkı içine alan hayatın tadını çıkarıp eğlenmek yerine, kabuğumuza çekilip olmayan yaralarımızı sarmaya çalışıyoruz.
Hayat yaşamasını bilen,
Paylaşmayı bilen,
Dürüst olup çok
çalışmayı bilen,
Adam olup sevmeyi bilen hiçbir insanı yarı yolda bırakmaz ve
yormaz.
Aslında hayatı anlamsızca yorumlayıp, düşman gözlerle bakıp onu
fazlasıyla yoran bizleriz.
Yorgunluğun gözlerinden belli, şimdi gel ve biraz dinlen hayat. Peki siz şimdi biliyor musunuz hangimiz daha yorgun?
2 yorum :
"Hayat sen ne çabuk harcadın beni" :)
güzel bir yazı olmuş kimi yerde ayna tutuyor insana, kimi yerde tokat gibi sarsıyor amorfcum
beğenmene sevindim O Gaycim. Demekki amacıma ulaşmışım, buradan bunu anlıyorum :)
Yorum Gönder