12 Kas 2012

Kimdik?





gecenin karanlığında köşe başında
avuçlarındaydı başı
eğmişti önüne
kimbilir kaç damla saçmıştı yerlere
o bile sayamamıştır
yüreği kaç parçaydı kimbilir
neydi onu o hale getiren
kimdi gökkuşağından renklerini çalan
bir hikaye bir öykü yoksa bir roman mı acıları
anlatsa biter mi, diner mi ?
hangimiz böyle olmadık ki
hangimiz taşımadık hayatın katran karası izlerini
bırakın renklerimizin çalınmasını
söylesenize hangimiz her gece zifiri karanlığımızda boğulmadık?!
bir romandı hepimizin elindeki
almış başını giden
okumak için hangi köşeleri seçtik kendimize                         
kimimiz içimizdeki kalabalıklarda boğulurken
kaçımız kalabalıklarda aradık kendimizi
ya da akıttığımız gözyaşlarımız yağmurdan daha mı az ıslattı
bu çivisi çıkmış dünyayı.
gülmek için taktığımız mutluluk askılarıydı                 
yanaklarımızı acıtan
gamze dedikleri şeyde onun izleri miydi?
özet geçilir mi hayat
ya da kısaca anlatayım denebilir mi ?
hani herkes mutlu ya kahkahalar atıyor ortalığa;
unutmayın
çok gülen insanlar çok acı çekmiş insanlardır...

6 yorum :

Haplo dedi ki...

o yüzden çok gülen insanları etrafımda barındırmaya çalışıyorum ya.. hayat hikayelerini kısa kısa geçmesin istiyorum kimse, ayrıntıları yakalayamadıktan sonra daha bir tatsız geliyor şu hayat.

fatih amorf dedi ki...

her ayrıntı tat vermez kişiye ama. kimi ayrıntılar yakalanmak istenir kimilerine maruz kalırsın.

bir açıdan haklısın aslında, insan yaşadığı her şeyi tam yaşayabilmeli ve bunlardan sonuçlar çıkarmalı olumlu ya da olumsuz.

ama sence de her ayrıntı yaşanmaya değer mi ?

Haplo dedi ki...

günlük tarzındaki blogları da o yüzden okuyorum ben, o küçük ayrıntılar, düşücelerdeki geçişler. bir sürü şey anlatıyor insana.. bir romanın ayrıntılı işlenmiş bir kahramanını tanır gibi tanıyorsun yazarı da.. :)

yaşanılan şeyler değer miydi diye yargılamak istemiyorum da.. ama o ayrıntılarda özne, nesne, neden, sonuç, deneyim ve bütünlük var.

fatih amorf dedi ki...

haksız değilsin aslında, insanın düşünceleri gün içerisinde o kadar çok yön değiştirir ki. sadece düşünceler değil planlar da dahil buna. keza ben eve giderken yolda şu şu konuya şöyle çalışayım diye düşünürken eve gelince hiçbir konuya çalışmadan yatağıma giriyorum :)

ama şiiri savunuyor gibi olmak istemiyorum, fakat o düşünce geçişlerinin, duyguların en özü mısralara indirgenmiş şekilde daha iyi sunuluyor.duygular devrik kalıptadırlar. hiçbir zaman kuralına uygun yerleşmezler cümleye tıpkı şiir gibi. şiirdeki gizli özne de genel kişilik de yazan kişidir aslında ;)

Unknown dedi ki...

özet geçilir mi hayat...
Kısaca anlatabilmek tüm his ve duygularını. Ben psikologa neden 3 sayfa verdim şimdi daha iyi anlıyorum kendimi...

fatih amorf dedi ki...

az bile vermişsin o zaman bence kalemine sağlık şekerim :)

Blogger Witget