Selamlar canlar,
Bu aralar benden yazılar yayınlama olayına kendimi fazla kaptırdım, ama hoşuma gitmiyor da değil kendimden bi şeyler paylaşmak. Ha diyeceksiniz, diğer yazılar sana ait değil mi diye. Olmaz olur mu ama bazıları daha ben işte siz anladınız.
Her şey okumak için İzmir'i kazanma arzumla başladı. Lise 2de kafama koyduğum bi fikirdi. Aklımın bi köşesinde İstanbul olmasına rağmen nedense İzmire daha ılımlıydım. Çünkü İstanbuldan hala korkarım, nedenini bilmesem de. Neyse konumuz o değil. Lisede yeterince şanslı değildim ya da fazla ürkektim o yüzden yayılmacı politikadan kaçınırdım hep kendimden emin olduğum halde. O yüzden lise arkadaşları kalıcıdır derler ya o bana uymuyor çünkü asıl olmayan ben ile samimileşen arkadaşlarımla ne kadar kalıcı bağlar kurabilirim. Bu yüzden ruhen de Bursadan kaçmak istiyordum, o muhafazakar bakışlar altında yargılanma hissiyatı beni boğuyordu yeterince. Son sene hocalarımın hedef belirleyin çocuklar brifinglerinden mütevellit kafamda mantıktan ziyade hislerimin ve ruhumun olmak istediği yerlerde bölümler aradım. O kadar benimsemiştim ki fikirlerimi ruhumun memleketi diyordum İzmir'e hala da diyorum ara ara sıksa da beni, burada nefes alıyorum. Son sene bu benimseme zamanlarımda hayatımda biri olduğu halde kafama koymuştum ben Bursada okumamalıydım keza Uludağı kazanmak beni zorlayıcı bir şey değildi. Tüm hayır diyemeyeceğim kişilerden yakınları yaz dilekleri almama rağmen inadımla listemi kendim doldurmuştum herkesi dinledikten sonra. Listemi yaptığımda herkesin değil sadece kendi gönlümü yapmıştım. İnat ve bencilliğim kimi zaman iyi işe yaramıyor değil.
İzmir'i arzulama nedenlerimin en merkezisi, tabiki de kasıntı hayatımdan kurtulup yayılmacı politikamın dibine vuracağım ve daha da ben olacağım bir zaman dilimi olsun istemekti hayatımda. Bunu hakkıyla yerine getirdiğime inanıyorum. Bu açılma evrelerimin en sonuncusunu ya da sonuncularını mı desem. Çünkü grup halinde açılmayı yeğler oldum son zamanlarda 2 ile 3 kişiye aynı anda açılma zevkli bir şey, tabi ön çalışma faslını atlamadan. Atlayıp açıldığım istisnalar da yok değil. Biraz şanslıyım ya da insanları iyi analiz edebiliyorum da diyebilirim...

Affınıza sığınarak söylüyorum, yazının başında dediğim gibi post benden olunca gevezeliğim tutuyor anacım. Ara vere vere yazdım, ama daha da dayanamayacağım eminim anlatmaya devam edersem siz de okurken dayanamayacaksınız o yüzden burada bırakmaya karar verdim ve devamı en yakın zamanda ya da bayramdan sonra gelecek. Söz valla bak essah yaziiciimm ama şimdi hazırlanıp dışarı çıkmam lazım bu kadarıyla yetinin :))
12 yorum :
aaaa korkma be istanbuldan? İnsanlar bilmedikleri şeylerden korkarlar. Beniyse ancak istanbul kesiyor her türlü böyle :D happy istanbul hülöööğ
Bir de " İnat ve bencilliğim kimi zaman iyi işe yaramıyor değil." de aynen beni anlatmışsın. Ben de tercihlerde böyle direttim ve kazandım. Ay rehberlere de ne laflar soktum ne tripler attıııım. "yardım etmek" ten vazgeçtiler en sonunda :D sen bilirsin canım dediler. En çok annemi çıldırttım :D Babam zaten çıldırıyordu ahaah :P
Darısı başıma.
neden korktuğumu ben de bilmesem de içimde var öyle nedensiz bir şey, ama gezip görme arzum her daim var ona lafım yok.
Ben herkesi dinledim atarlanmadan sonra kendi bildiğimi okudum işte :)) Ama artık eskisi kadar başıma buyruk değil sanırım o zamanlar cinselliğin verdiği buhranla ağır bir ergenlik geçirdim :)
ama olmadı ki şimdi bu en heycanlı yerinde kesmişsin :)
Bu heyecanlı bekleyiş bayramdan sonraya mı kalacak :) çok guzel yerinde bitti :D bekleriz artık :D hiç mi hiç merak etmiyorum devamını :P
Yavuz :)
yavrum ben de istanbuldan nidense korkarım. ankara görmüş ve şuan izmirde yaşayan biri olarak istanbul hala ürkünç bi yer benim için ;) bence biz ikimiz el ele tutuşup gidelim istanbula :D :P neyse yazının devamını bekliyorum hemen ;) :*
Abisinin yavrusu, gel ben seni gezdiririm İstanbul'da.:) Korkacak bir şey olmadığını yaşadığın zaman görüyorsun. Sadece samimiyetsizlik kokar İstanbul, çoğu metropolün hazin sonu misali.. Ön sevişmeden direk mutlu sona bağlamışsın yazında, detay isterizz :)
Sen ne güzel açılmadan önce uygun ortamı beklemişsin. Bal Oğlan böyle şeyleri düşünemediği için açılma kararı aldığında çok uygunsuz yerlerde çok uygunsuz bir şekilde söylemişti. Vee evet, kendimden üçüncü şahıs olarak bahsediyorum...
@Kaytan'ım demekki bu blog alemi bana nerede keseceğimi ve hikayeleri nasıl parçalayacağımı iyi öğretmiş :))
@YavuzYağız, ilk defa görüyorum yorumlarda seni, farklı yüz mutlu etti beni :) Bayramdan dönüp yorumlara ancak el atabiliyorum diğer bölümü de yakın zamanda gelecek
@Pandacım,güzel yöntemmiş bak bunu tuttum hadi gel elimden tut gidek, ama dur önce ikinci bölümü yazacağım sonra gidelim olur mu :)
@Huzurum bana yorum da yaparmış :) Velim olaraktan İstanbulu gezdir bana.Detay vermedi diyor hala yaa bi de versem artık pembe dizi kıvamında açılma hikayesi anlatırım herhalde :D
@Balım ben de öyle şeyler yaptım merak etme, damdan düşer gibi canlı müzikli bi barın ortasında arkadaşlarıma bağıra bağıra açılmıştım, ama bunlar sıra arkadaşlarımdı ailemden çok gördüğüm kişilerdi ve görüşlerinden emin olmak için samimiyeti artırmam gerekti yani ister istemez belli bi zaman ihtiyacım vardı.
Bursadan kurtulmana,Bursadan kurtulup İstanbuluna kavuşan biri olarak çok sevindim :) İstanbuldan korkma.Her şey bence burda daha güzel :) Açılma muhabbetlerine ben de bu ara kafayı taktım.Herkes bilsin istiyorum :D Ama tabi zor :) Hayırlısı olsun hepimiz için
İşte sonunda beni anlayabilecek birisi. Bursaya güzel diyen arkadaşlarıma oradan kurtulup başka bi yerde üniversite okuduğum için şanslı hissediyorum dediğimde bana bön bön bakışlarına maruz kalıyordum. Ben de senin gibi Bursadan kurtuldum İzmirime kavuştum. Bana da İzmirde olmak güzel hisler katıyor. Kafayı takarken dikkatli ol ortamını hazırla ya da ne bileyim kafası bu konulara basan kişilerle başlayabilirsin. Benim bu açılışım bilmem kaçıncı :) Başlangıcı yapınca bünye istiyor :)
Yorum Gönder