---> devamı
Ve soyu sopu belli olmayan acılarıma mahkum oluyorum. Her
adın anıldığında tekrar tekrar peydahlanıyor kalabalık ortasında kimsesizliğim.
Kürtajla alıyorum hayallerimi.
Anlıyor musun beni?
Kürtaj uyguluyorum düşlerime, hayallerime, sevinçlerime. Yani
senden bana gelen her şeyi! Çünkü tek başıma bakamam, sonu ''biz'' olmayan
hayal ceninlerine... Büyütemem sen yokken onları. Evet! En iyisi öldürmek
onları. Yüreğimin yaşına bakmadan öldürmek! Bak öldürüyorum ümitlerimizi! Evet,
katili oluyorum ''bizim''. Bizi öldürüyorum, kendimi senden soyutlayarak.
Müşterek kurduğumuz dünyanın tek vatandaşı olarak yaşıyorum sonra: Dünyamdan
atıyorum ve gidiyorsun sen! Kendine başka cennet bulan bir melek gibi. Bu
gidişin kanatsız olacak ama bilesin, şimdi lütfen yüreğimde doldurduğun yeri
terk et ve git. Sakın ardına dönüp bakma. Gitmeyip kendine ihanet etmeni
istemem. Sonucunda mutsuz olan ben olsam da bunu istemem. Şimdi hoşça
kalıyorum.
Sakın beni düşünüp merak etme(işaretsiz bir noktalama)
6 yorum :
offf hüzünlendim düşündüm düşündümmm oyyy
beni de ünzile vurur
beni Şebnem'den dinlediğim müzikler vurur genelde asma yazmazdım. Bu sefer şarkının zamanlaması uyuştu hislerimle bu ve önceki yazı çıktı işte. Bir şeyler yazarak rahatlamaya çalıştım...
Bloglarımız terapi merkezimiz, bizim söz alanımız. Yaz ve rahatla.
aynen tarih'im ben de o felsefeyle hareket ettim bu gece. Etkileyici olduğunu görmek de mutlu etti
Ne kadar "insani" istekler oysa, degil mi? Gectim "ibne" olmamizi, hetero insanlarin da ayni beklenti ve acilarla yanmasi bizi paydas yaparken bunca otelenmeyi anlamiyorum, sanirim anlayamayacagim da.. Yuregine saglik..
kişileri her ne kadar ötekileştirsek bile duygular ortaktır. Teşekkür ederim Huzur'um
Yorum Gönder