Canım deyip kollarına atılmaktan güzel düşünebildiğim bir
şey yok.
Sen de yoksun!
Teninin sıcaklığından güzel bir his düşünemezken ben
Sensizim…
Boğazımı düğümlerken
her an seni düşünmek
Kalbimde sen, aklımda sensizlik.
Resmini kalbimden
beynime aktarmayı beklemekten ya sıkılırsam?
Korkuyorum sıkılmaktan
gel.
Yarı yolda kalmanın acısını bacaklarımda hissederken
Sen koşsan yanıma?
Uykuya umutla
kandırıp kendimi dalıyorum
Sabah sen gelmiyorsun
yanıma
Sade diyorum sadece
sade
Gelsen de görsen
artık sen de?
Hayır öldürme
içimdeki seni ya da
Öldürmeden ben, gel
sen hadi
Gözlerimi yormadan,
ıslatmadan çıksan bir anda karşıma
Boynuna atlasam
karışmasan bana
Gel kendime olan güvenim azalmadan, kaybolmadan
Gel sen de artık
Çürümeden son
parçaları kalbimin
Gelsen de inandırsan
beni
Her gün görüp de
midemi bulandırdığınız gibi olmadığınızı
Göstersen bana gelip
Uyumasan da görsen
beni olduğun yerden
Seslensen bana
geliyorum diye
Ellerini ısıtmak için
ısınan ellerimi tutmaya
Gelsen be bir tanem
Hani çıkarmıştın ya
kalbime batan kalemi geçenlerde
Gel bu sefer ben
kendim soktum kalemi kalbime
Ben peşindeyim senin
sen bana bakmıyorsun bile
Başını çevirip bir baksan uzun uzun
Hasret kalıp aydınlık
günlere giderken senden
Gitme demeyecek kadar
gururluydun ya gene gel
Evimi öğrenmiştim
senden sen seni sensiz sanarken
Sen de sendeydin aslında ben de
Senden gitmiştim ben,
ben olmuştum
Gelsen de görsen beni
yeni sen
İnanmıştım ya sana
hepinizin öyle olmadığına inanmıştım hani
Gene inanırım gelsen
Bir yandan senden
kaçarken bir yandan gel desem de
Sen beni bulursun ben
seni biliyorum kalbimdesin
Hadi çıkar kalbimdeki
kalemi.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder