Mutluluğun Kıyısı

Öyle bir hasret ki içim,

Üstelik günler de geçiyor

Hızlı, tükenmiş ruh halimse o biçim

Mutluluğa özlem benimkisi

Bir düş görüyorum

Bir nehirin denize döküldüğü yerdeyim

Azgın sular sürüklesin beni istiyorum

Denize doğru

Sonra dalgalar alıp götürsün beni karşı kıyıya

Çünkü mutluluğum bekliyormuş beni

Dalgaların çarptığı o kıyıda

Benim ise yapmam gereken sadece bir seçim

Ya çıkıp o sahilde yakalayacağım mutluluğu

Ya da bu denizde boğulup yok olacağım

Bir düş olsa da gördüğüm

Ben artık mutluluğun kıyısındayım

Adım Adım

 

 

-I-

 

Nerde olsan gelirim.

Sokulurum yanına yorgun bedenimle,

Diri vücudunu koklar,

Kendime gelirim.

 

-II-

Umutlarım kağıttan bir tekne olur,

Öyle sessizce ve yavaş,

Yaklaşırım kıyılarına.

Yüreğim er-geç seni bulur.

 

-III-

Yerle gök bir araya gelir,

Aşkımı haykırdığımda.

Gözlerimi de bağlasalar,

Ayaklarım yolunu bilir.

Aklı Deliyim Ben

 

 

gidişinin ertesi,

bugün hüzün yüklüyüm.

dokunsan gözlerim yağar,

yokluğunun üstüne.

 

parçalanmış kalbimden,

kan akar karın boşluğuma.

 

gidişinin ertesi,

bugün, geceden karanlık gün

bulutlar siyaha bürünmüş

gökyüzü ağıt yakıyor,

sensiz varlığıma.

 

dışarısı buz kesiyor, dışardayım

ağlamıyorum,

zemheriler yapışıyor kirpiklerime.

 

gidişinin ertesi,

içimde uçurumlar,

aşkını atmak geliyor aklıma

atamıyorum,

aklım yeniliyor yüreğime

 

aklı deliyim ben

seni görünce yenildim

yenildikçe sevdim

sevdikçe terk edildim

terk edildikçe bekledim

 

bekliyorum,

dön... rüzgara tutun.

alışamıyorum yokluğuna.

 

DipNot: Öncelikle nedendir bilmiyorum ama yazılarıma görsel yükleyemiyorum. Bu yazım için güzel bir görselim vardı, ama sizinle paylaşamadığım için üzgünüm. Bir de aile yanında internet bağlantım olmadığından mütevellit ufak bir ağ kırıntısıyla bu eskiden kalma şiirimi sizinle paylaşmak istedim. Ama pek özen gösteremedim hemen yazıp yayınladım bağlantı her an gidebilir kuşkusuyla. Beğenmeniz dileğiyle...

Gökyüzü Yutmuş Gibi

Karşına çıktığımda güçsüzdüm, bir o kadar da olgundum. yorulmuş, yokuş çıkmış merdivenlerde bekleyen 70’lerinde bir erkek çocuğuydum. elimi tuttun, sarıldın...

gel dedim, benimle gel. oyunlarıma yeni bir isim eklendi.
tanımadık bir yüz, yeni bir simasın,
hoş geldin
beni üzme!
zira çok üzüldüm ve yorgunum, oyunlara bile halim yok oynayacak gücüm de yok sanki...
hiç bu kadar sakin sevmedim ki. adım adım hissederek seviyorum seni. herkes bir kere aşık olurmuş onu çoktan kullandım ben
üzgünüm...
sana, eğer hak edersen, almayı bilirsen bundan sonraki ömrümü, diğer yarımı veririm. sevgimi, emeğimi, özenimi, yüreğimi...
aşk, tutku isteme benden hatta unuttum anlamlarını çoktaann...
yaş 20 unutulanlarsa çok.
iyi bir zamanda geldin. sakin sessizim, bir kavgadan kaçmış gibi yorgun ve korkak belki de bir gökyüzü yutmuş kadar huzurlu.. geçmişimi boşver, gereksiz. boş denecek kadar da lüzumsuz değil, olmamalı. dolu dolu geçen 20 senem var. bundan sonrasını sana verebilirim almasını bilirsen.
nolur üzme beni

sözlerim aklımda,
sözlerimi hep tuttum,
unutma dediler unutmadım. bir parçamda yaşayanlar var hala. ölümüne yaşa, hayat senin dediler...

artık sabahları erken uyanıyorum, bana yeter...
 

Al Tozunu Dudaklarımın

Bırak o hafif ve kaygan tenini,
Sokulsun bedenime
Dinsin ağrılarım ve ağrıların
Şahlansın atışları kalbimin ve kalbinin
Ama sakın durmasın
Bitmeden arzulanan sevişmemiz

 

Dalgalar ki,
Her zaman sevişir kıyılarla.
Ve ıslatır bütün kumlarını
Sen de seviş benimle
Al tozunu dudaklarımın.
Dudaklarındaki sıcaklığı
Üfle ruhuma bir melek gibi
Isıt beni her an...

 

Kimseler görmemeli seviştiğimizi
Kuşlar bile kıskanır belki
Sevişmeler bize kalsın sadece
Bize yetsin ikimizin kokusu
Birbirini ıslatan dudaklarımız
Doyursun aç ve yorgun bedenimizi.
Gidersin geciken susuzluğunu kalbimizin..

 

Seni beklemekteyim...
Öpüşlerimle ruhunu ateşe verdiğim
Dudaklarımla dilini yaktığım sevgilim.
Yüreğindeki ısıyı serp yüreğime
İçindeki ateşi birleştir ateşimle
Seviş benimle, dindir ağrıyıp duran yaramı
Dindir cebelleşen acımı
Öpüş benimle
Ve al tozunu dudaklarımın.

Kalbimdeki Kalem

 

 

Canım deyip kollarına atılmaktan güzel düşünebildiğim bir şey yok.

Sen de yoksun!

Teninin sıcaklığından güzel bir his düşünemezken ben

 Sensizim…

 Boğazımı düğümlerken her an seni düşünmek

Kalbimde sen, aklımda sensizlik.

 Resmini kalbimden beynime aktarmayı beklemekten ya sıkılırsam?

 Korkuyorum sıkılmaktan gel.

Yarı yolda kalmanın acısını bacaklarımda hissederken

Sen koşsan yanıma?

 Uykuya umutla kandırıp kendimi dalıyorum

 Sabah sen gelmiyorsun yanıma

 Sade diyorum sadece sade

 Gelsen de görsen artık sen de?

 Hayır öldürme içimdeki seni ya da

 Öldürmeden ben, gel sen hadi

 Gözlerimi yormadan, ıslatmadan çıksan bir anda karşıma

 Boynuna atlasam karışmasan bana

Gel kendime olan güvenim azalmadan, kaybolmadan

 Gel sen de artık

 Çürümeden son parçaları kalbimin

 Gelsen de inandırsan beni

 Her gün görüp de midemi bulandırdığınız gibi olmadığınızı

 Göstersen bana gelip

 Uyumasan da görsen beni olduğun yerden

 Seslensen bana geliyorum diye

 Ellerini ısıtmak için ısınan ellerimi tutmaya

 Gelsen be bir tanem

 Hani çıkarmıştın ya kalbime batan kalemi geçenlerde

 Gel bu sefer ben kendim soktum kalemi kalbime

 Ben peşindeyim senin sen bana bakmıyorsun bile

Başını çevirip bir baksan uzun uzun

 Hasret kalıp aydınlık günlere giderken senden

 Gitme demeyecek kadar gururluydun ya gene gel

 Evimi öğrenmiştim senden sen seni sensiz sanarken

Sen de sendeydin aslında ben de

 Senden gitmiştim ben, ben olmuştum

 Gelsen de görsen beni yeni sen

 İnanmıştım ya sana hepinizin öyle olmadığına inanmıştım hani

 Gene inanırım gelsen

 Bir yandan senden kaçarken bir yandan gel desem de

 Sen beni bulursun ben seni biliyorum kalbimdesin

 Hadi çıkar kalbimdeki kalemi.